ilkse

Askerimmm

Sene 2008 bir yaz sabahı zilin sesi ile uyandı.Kalktı kapıya doğru yöneldi o anda boynundan eline kolyesi düştü.İçi kıpır kıpırdı çunku o gün sevdiği kendınden bile cok değer verdiği nişanlısı askerden gelecekti izne.Kapıyı açtı gözleri yaşla dolu olan kardeşini gördü.Abla dedi,durakladı söyleyemedi.Dışararı cıktı sevdiginin evine dogru yol aldı.Mahalleye girdiginde düşündü o olamaz benı bırakamaz gidemez diye düşünceye daldı kapısının önune geldiginde düşüncelerin doğru oldugunu anladı.Göz yaşları ile içeri girdi şehidi yatıyordu yerde yanına çöktü omzuna kafasını koyarak ağlamaya başladı.Şehidin annesi kızın omzuna dokunarak usulca sana bir zarf var dedi kız aldı kağıdı okumaya başladı:

Sevdiğim,canparem Son 3 günüm az kaldı ama zaman gecmiyor sanki durdu.Seni çok özledim.Geleceksin neden bu zarfı gönderdin diye soracaksın.Şuan pusudan yazıyorum sana birazdan vatanımızı birbirine düşüren onca şehit kardeslerimin annesini ağlatan itlerden intikamızı alacagiz.Bana bir şey olursa seni çok sevdiğimi unutma her zaman bekleyeceğimi bil diye yazıyorum.Sakın bu satırları okurken ağlama cunku yanında yatan ben olacagım sadece sıkıca sarıl bana alnımdan öp ve VATAN SAĞOLSUN de.Kız sevdiğine son son sarıldı sıkıca alnından öptü yerinden kalktı yüksek ve titrek sesle VATAN SAĞOLSUN sevdiğim dedi.Göz yaşları adeta bir pınardan akan su gibi boşalıyordu,ama ne fayda gitti askeri toprağa gömüldü.2 gün sonra gazetelerde intihar haberi:

Seni çok seviyordum şehidim.Sensiz gecmiyor günler saatler dklar duruyor.Dayanamıyorum VATAN SAĞOLSUN yinede ama sağolmuyo seni gömdük yine acılar devam ediyor yine ağlıyor anneler oğlummmmmmm diye ama ben sensiz yapamadım yanına geliyorum affet askerim.Diye bir haber ve bu haberle yıkılan bir ömür bir hayal...